అభయ వరదహస్త పాశదంతాక్షమాల
సృణి పరశు రధానో ముద్గరం మోదకాపీ
ఫలమధిగత సింహ పంచమాతంగా వక్త్రం
గణపతి రతిగౌరః
పాతు హేరంబ నామా
ప్రాణులంతా ఎలా దుఃఖాలను పోగొట్టుకొని సుఖాలను పొందాలంటే ఎం చేయాలి.. దానికి సంబంధించిన ఉపాయాన్ని చెప్పమని పార్వతి అడిగినప్పుడు "హేరంబోపనిషత్‌" ప్రారంభంలో సాక్షాత్తూ పరమేశ్వరుడు పార్వతీదేవికి వివరించి చెప్పాడు.
పూర్వం త్రిపురాసుర సంహారం దేవతలందరికీ గొప్ప కష్టాన్ని తెచ్చిపెట్టింది. ఎంత మంది దేవతలు ఎన్ని విధాలుగా పోరాడినా ఫలితం లేకపోయింది.
చివరకు లయకారకుడైన ఈశ్వరుడే స్వయంగా యుద్ధ రంగంలోకి దిగాడు. తన యోగబలంతో సహా ఎన్ని బలాలను ప్రయోగించినా శత్రు సంహారం సాధ్యం కాలేదు.
అప్పుడు "హేరంబ గణపతి"ని ధ్యానించి పరమాత్మ సారభూతమైన ఆ గణపతి శక్తిని పొంది దాన్ని తన బాణంలో నిక్షిప్తం చేసి శత్రువు మీదకు సంధించాడు శివుడు. ఆ మరుక్షణంలోనే త్రిపుర సంహారం జరిగిపోయింది.
ఆయనను ఉపాసించి సంసార సాగరం నుంచి,
కష్టాల కడలి నుంచి సుఖంగా బయటపడవచ్చని
శివుడు పార్వతికి తెలియచెప్పాడు.
హేరంబ స్తోత్రం:
గౌర్యువాచ గజానన
జ్ఞానవిహారకాని-
-న్న మాం చ జానాసి పరావమర్షామ్
గణేశ రక్షస్వ న చేచ్ఛరీరం
త్యజామి సద్యస్త్వయి భక్తియుక్తా
విఘ్నేశ హేరంబ మహోదర ప్రియ
లంబోదర
ప్రేమవివర్ధనాచ్యుత
విఘ్నస్య హర్తాఽసురసంఘహర్తా
మాం రక్ష దైత్యాత్త్వయి భక్తియుక్తామ్
కిం సిద్ధిబుద్ధిప్రసరేణ మోహ-
-యుక్తోఽసి కిం వా నిశి నిద్రితోఽసి
కిం
లక్షలాభార్థవిచారయుక్తః
కిం మాం చ విస్మృత్య సుసంస్థితోఽసి
కిం భక్తసంగేన చ దేవదేవ
నానోపచారైశ్చ సుయంత్రితోఽసి
కిం మోదకార్థే గణపాద్భృతోఽసి
నానావిహారేషు
చ వక్రతుండ
స్వానందభోగేషు పరిహృతోఽసి
దాసీం చ విస్మృత్య మహానుభావ
ఆనంత్యలీలాసు చ లాలసోఽసి
కిం భక్తరక్షార్థసుసంకటస్థః
అహో గణేశామృతపానదక్షా-
-మరైస్తథా వాసురపైః స్మృతోఽసి
తదర్థనానావిధిసంయుతోఽసి
విసృజ్య మాం దాసీమనన్యభావామ్
రక్షస్వ మాం దీనతమా పరేశ
సర్వత్ర చిత్తేషు చ సంస్థితస్త్వమ్
ప్రభో
విలంబేన వినాయకోఽసి
బ్రహ్మేశ కిం దేవ నమో నమస్తే
భక్తాభిమానీతి చ నామ ముఖ్యం
వేదే త్వభావాన్ నహి చేన్మహాత్మన్
ఆగత్య హత్వాఽదితిజం సురేశ
మాం రక్ష
దాసీం హృది పాదనిష్ఠామ్
అహో న దూరం తవ కించిదేవ
కథం న బుద్ధీశ సమాగతోఽసి
సుచింత్యదేవ ప్రజహామి దేహం
యశః కరిష్యే విపరీతమేవమ్
రక్ష రక్ష
దయాసింధోఽపరాధాన్మే క్షమస్వ చ
క్షణే క్షణే త్వహం దాసీ రక్షితవ్యా విశేషతః
స్తువత్యామేవ పార్వత్యాం శంకరో బోధసంయుతః
బభూవ గణపానాం వై శ్రుత్వా హాహారవం
విధేః
గణేశం మనసా స్మృత్వా వృషారూఢః సమాయయౌ
క్షణేన దైత్యరాజం తం దృష్ట్వా డమరుణా హనత్
తతః సోఽపి శివం వీక్ష్యాలింగితుం ధావితోఽభవత్
శివస్య
శూలికాదీని శస్త్రాణి కుంఠితాని వై
తం దృష్ట్వా పరమాశ్చర్యం భయభీతో మహేశ్వరః
సస్మార గణపం సోఽపి నిర్విఘ్నార్థం ప్రజాపతే
ఇతి ముద్గలపురాణే హేరంబ
స్తోత్రమ్..
ఓం గం గణపతయే నమః..
